Changes and revisions

Inumpisahan ko ang linggo na nakaplanong dalhin sila mami at dadi sa Cafe Mediterranean, kasi nag-request sila to eat out on family lunch this Sunday. Eh, my tendency is to spoil parents kapag gusto nilang lumabas, oh well paminsan-minsang request lang naman nila ito, so why not bring them to some healthy and yummy place. Pero pagkatanggap ko ng allowance from my work, naku, mukhang i need to revise my plan.

Haha! So I have to rethink things again. Mmmmm.

So, by the way, am enjoying my life here in my tiny little dorm. Habang rush hour sa Makati last night, I looked out my window and marveled at these skyscrapers mushrooming around.

Para kay Ekay

Ang post na ito ay para sa 'yo Ekay ^^

At ang link na ito ay para rin sa iyo Ekay ^^

Sana magustuhan mo.

ParakayE

Mga repleksyon habang hinahabi ang panibagong kabanata

Anim na araw na ang nakakaraan nung magbigay ako ng Graduation Speech sa mga elementary graduates ng aking Elem Alma Mater. Nung una kinabahan ako kasi maliban sa maraming bata ang makikinig, iba ang pakiramdam na ang mga dati kong guro na dun ko lang ulit nakita ay makikinig din sa aking speech, yaiks. Mas lalong tumindi ang kaba ko nung pagdating ko sa school ay isa-isa silang lumapit sa akin at nagpa-selfie pa. Maraming nagsabi na parang walang nagbago, ganun pa rin ang hitsura ko (big grin). Meron ding nangumusta, nagtanong at ngumiti. Iba pala talaga kapag bumalik sa mga taong nakilala natin during childhood - dati ang tatangkad nila, dati sila ang may di nababaling otoridad, dati sila ang mga nakakatakot magalit kasi maraming mga misadventures at curiosities nung childhood days na mabilis nilang sinusuway o nabibisto.

Sila rin ang unang mga mentors ko.

Alam kong napakalakas ng kaba ko nung nag-speech ako. Madaming bulol moments, patigil-tigil at minsan ako lang ang natatawa sa jokes ko pero mukhang naappreciate naman nila.

Isa sa mga napansin ko, kailangan pala ng seamless na pag-co-combine ng sensibilidad ng mga bata (na gagraduate) at sensibilidad ng mga adults (teachers, parents, guests). Kasi di naman pwedeng magsalita ako sa harap nila ng hindi naiiintindihan ng mga bata - dapat pinapagana ko pa rin ang mga imaginations nila habang binibitawan ang mga salita ng aking naratibo/speech.

So ayun, mukha naman naitawid ko ng maluwalhati ang obligasyong ibinigay nila sa akin.

Masaya at nagpapasalamat ako sa oportunidad na makasama ko ulit ang aking mga dating guro pati na rin ang mga bagong graduates ng aking paaralan.

Deep beautiful melancholy

I want you to get into the deep beautiful melancholy of everything that's happened.

- Elizabethtown
Cameron Crowe

Cats in the morning

Meet Grey, the cat

This morning while looking outside our lawn, I spotted Grey (our cat) having her usual morning ritual

She loves lying on leaves as she gets her morning sun

Her eyes are as green as a freshly fallen leaf

After a while, she walked up the terrace and occupied her favorite spot! The glass table.

And Grey has many friends, Orange and Kuting-Kuting

And Lyka. We suspect that Lyka is Kuting-Kuting's mom, well she kept mum about it.

So, we've come to the end of a story of one cat morning. Furry-well everyone til' next time.

Random pictures

Sun and Moon (UP Lantern Parade)

Basilica Minore del Santo Nino de Cebu (right) during week of Sinulog Festival

People hearing morning Mass during Sinulog Festival

Dan posing in front of Ati-Atihan souvenirs

Coal painted face

Of bad hair days and blank screens

Matagal ko na rin itong hindi napapakinggan.
Tamang-tama sa mood na medyo kalat at lutang.

Ohwell.

Echo & The Bunnymen | The Killing Moon